Światowy Dzień Świadomości Autyzmu
Właśnie dziś (2 kwietnia), obchodzony jest Światowy Dzień Świadomości Autyzmu
Czego nie wiesz o autyzmie, a co na zawsze może zmienić Twoje postrzeganie tego zaburzenia rozwoju?
PŁEĆ A ASD (autism spectrum disorders)
Statystyki występowania zaburzeń ze spektrum autyzmu wskazują na znaczącą dysproporcję między diagnozowaną liczbą dziewczynek i chłopców. Stosunek osób płci męskiej do żeńskiej w starszych źródłach wynosi 4:1, natomiast w nowszych badaniach proporcję tę określa się jako 2–2,6:1 (Kim in., 2011; Mattila i in., 2011; Lai i in., 2012; za: Rynkiewicz, Łucka 2015). Przewaga w ilości zdiagnozowanych chłopców jest szczególnie widoczna, w odniesieniu do grupy osób mieszczących się w granicach normy intelektualnej (Gałkowski, Pisula, 2003). Niska liczba dziewczynek wysoko funkcjonujących z autyzmem, może stanowić dowód na to, że płeć żeńska i związane z nią biologiczno – społeczne uwarunkowania, mogą pełnić ochronną rolę przed ujawnianiem się deficytów typowych dla lżejszej formy ASD. Stosunek osób płci męskiej i żeńskiej, znajdujących się w granicach normy intelektualnej i cierpiących na zaburzenia ze spektrum autyzmu, może być także źródłem hipotezy o większych zdolnościach kompensacyjnych u kobiet. Przypuszczalnie umiejętności te pozwalają im na lepszą adaptację do środowiska i „maskowanie” trudności związanych z ASD lepiej, niż czynią to mężczyźni. Ta istotna i ciekawa dysproporcja między liczbą kobiet i mężczyzn z diagnozą ASD prowadzi do wniosku, że płeć – a raczej charakterystyczne dla niej korelaty, takie jak kompetencje społeczne czy hormony mogą mieć swój udział w zwiększonym ryzyku wystąpienia zaburzeń ze spektrum autyzmu. Marta...
Czym właściwie jest autyzm?
Chwila narodzin dziecka, jego pierwsze kroki i pierwsze ząbki to niezapomniane momenty w życiu każdego rodzica. Wszystko jest w porządku. Dziecko rozwija się z dnia na dzień tak, jak tego pragniemy. ON – autyzm – przychodzi nagle. Niespodziewanie. Burzy rzeczywistość jak klocki, które nasze dziecko właśnie ułożyło w zgrabną całość. I wtedy zaczyna się… druga rzeczywistość, ale już nieco inna. Kiedy się pojawi, nie odpuszcza. Taki właśnie jest autyzm. Jest to jedno z dziecięcych całościowych zaburzeń neurorozwojowych. Dziś zaliczany do grupy najpoważniejszych problemów zdrowotnych na świecie. W czym tkwi przyczyna? Niestety odpowiedź jest bardzo krótka i niejednoznaczna: do końca nie wiadomo. Nie ma konkretnej przyczyny, która mogłaby wywołać autyzm. Za jego powstanie mogą odpowiadać czynniki tj. nieprawidłowości metaboliczne, zaburzenia okresu ciąży, genetyka czy też różnego rodzaju infekcje. Jedno jest pewne. Każdy z tych czynników może sprawić, że kontakt dziecka ze światem rzeczywistym będzie bezlitośnie ograniczony. Aby pomóc, najpierw warto zrozumieć. Otwórzmy się na tolerancję i zmianę postawy wobec osób autystycznych! Możemy to zrobić tylko w jeden sposób: postawić na edukację w obszarze autyzmu. ...Przesłanie Sekretarza Generalnego ONZ
Przesłanie Sekretarza Generalnego ONZ na Światowy Dzień Wiedzy o Autyzmie z dnia 2 kwietnia 2012 r. Zasięg występowania autyzmu nie ogranicza się do jednego regionu lub kraju; niepełnosprawność ta jest ogólnoświatowym wyzwaniem wymagającym globalnego działania. Zaburzenia rozwojowe, takie jak autyzm, pojawiają się w dzieciństwie i nie ustępują przez całe życie. Nasza praca z ludźmi i dla ludzi cierpiących na autyzm nie powinna ograniczać się jedynie do wczesnego wykrywania i leczenia. Powinna ona obejmować różnego rodzaju terapie, plany edukacyjne i inne działania będące wyrazem naszego zrównoważonego, nieprzerwanego zaangażowania. Docieranie do ludzi dotkniętych zaburzeniami ze spektrum autyzmu wymaga globalnego politycznego zaangażowania i bardziej efektywnej współpracy międzynarodowej, zwłaszcza w zakresie dzielenia się dobrymi praktykami. Szczególnie istotne jest zwiększenie inwestycji w sferę społeczną i edukacyjną oraz w sektor pracy, ponieważ zarówno kraje rozwinięte, jak i rozwijające się powinny pracować nad zwiększeniem potencjału zaspokajania szczególnych potrzeb osób dotkniętych autyzmem i nad rozwijaniem ich talentów. Musimy także wspierać dalsze badania i szkolić osoby zapewniające niespecjalistyczną opiekę oraz sprawić, by społeczności osób dotkniętych autyzmem miały lepszy dostęp do usług opiekuńczych i pomocowych. Coroczne obchody Światowego Dnia Wiedzy o Autyźmie mają zachęcić do podejmowania takich działań i zwrócić uwagę na niedopuszczalną dyskryminację, nadużycia i izolację, jakich doświadczają ludzie dotknięci autyzmem i ich najbliżsi. Jak podkreśla Konwencja Praw Osób Niepełnosprawnych, osoby z autyzmem są równe wobec prawa i przysługują im wszystkie prawa człowieka i podstawowe wolności. W tym Dniu Administracja Poczty Narodów Zjednoczonych wyemituje w Nowym Jorku, Wiedniu i Genewie sześć pamiątkowych znaczków pocztowych oraz dwie koperty kolekcjonerskie, mające promować wiedzę na temat autyzmu. Te niewielkie kawałki papieru, zawierające obrazy stworzone przez artystów, u których zdiagnozowano autyzm, będą ważnym przesłaniem dla ludzi na całym świecie, przypominającym, że talent i kreatywność drzemią w każdym z nas. Moja żona zawsze była bardzo zaangażowana w promowanie wiedzy na temat autyzmu...
Karta Praw Osób z Autyzmem
Powstała z inicjatywy Porozumienia AUTYZM – POLSKA oraz Parlamentarnej Grupy ds. Autyzmu, 12 lipca 2013r. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwalił Kartę Praw Osób z Autyzmem. Karta nie jest aktem prawnym, którego nieegzekwowanie skutkowałoby sankcjami. Główną jej funkcją jest zwrócenie uwagi na to, że osoby z autyzmem są osobami o specyficznych potrzebach, często różnych od potrzeb innych osób niepełnosprawnych. Sejm Rzeczpospolitej Polskiej uznaje, że osoby z autyzmem mają prawo do niezależnego, samodzielnego i aktywnego życia oraz nie mogą podlegać dyskryminacji. Sejm stwierdza, iż oznacza to w szczególności prawo osób z autyzmem do: 1) możliwie niezależnego i w pełni wartościowego życia, pozwalającego na pełne rozwinięcie własnych możliwości, wykorzystanie szans życiowych i pełnienie ról społecznych; 2) adekwatnej, bezstronnej, dokładnej i przeprowadzonej w możliwie najwcześniejszym okresie życia diagnozy i opinii medycznej, pedagogicznej, psychologicznej i logopedycznej; 3) łatwo dostępnej, bezpłatnej i adekwatnej edukacji, dostosowanej do możliwości i potrzeb ucznia z autyzmem i pozwalającej na pełnienie ról społecznych, w tym szczególnie ról zawodowych; 4) pełnego uczestnictwa w procesie podejmowania wszelkich decyzji dotyczących ich przyszłości, także za pośrednictwem reprezentantów; w miarę możliwości ich życzenia powinny być uwzględniane i respektowane; 5) warunków mieszkaniowych uwzględniających specyficzne potrzeby i ograniczenia wynikające z ich niepełnosprawności; 6) wsparcia technicznego i asystenckiego niezbędnego do zapewnienia możliwie produktywnego życia, gwarantującego szacunek i możliwy poziom niezależności; 7) wynagrodzenia wykluczającego dyskryminację oraz wystarczającego do zapewnienia niezbędnego wyżywienia, odzieży, mieszkania, a także gwarantującego zaspokojenie innych koniecznych potrzeb życiowych; 8) uczestniczenia, w miarę możliwości bezpośrednio lub za pośrednictwem reprezentantów, w procesach tworzenia dla nich form wsparcia oraz tworzenia i zarządzania placówkami tak, aby były one dostosowane do ich specyficznych potrzeb; 9) odpowiedniego poradnictwa i usług dotyczących zdrowia fizycznego, psychicznego oraz zaspokojenia potrzeb duchowych, w tym również zapewnienia odpowiednich z uwagi na potrzeby i wybory osoby metod terapeutycznych i leczenia farmakologicznego; 10) odpowiedniego kształcenia i przygotowania zawodowego oraz zatrudnienia, wykształcenia i szkolenia zawodowego...